DE REIS
De bestemming
Wat ontzettend fijn het voorjaar begint vandaag. Je hebt jouw vakantie al geboekt voor in mei. De reis gaat naar het mooie Toscane. Heerlijk twee weken alleen maar genieten van de zon, de omgeving en jouw gezin. Hier ligt voor jou het paradijs op aarde.
Je weet dat je twee dagen onderweg bent om er te komen. Je hebt bewust een overnachting geboekt in Oostenrijk, zodat het voor de kinderen een niet te lange zit word aan één stuk. Alles heb je goed gepland. Maar wat doe jij wanneer de reis ernaar toe niet zo verloopt als dat je voor ogen had? Keer jij dan om en ga je weer op huis aan. Nee natuurlijk niet, want jouw bestemming is te leuk om te laten schieten. Wanneer je nu jouw doel ziet als jouw bestemming? Wat heb je er dan voor over en hoeveel geduld heb je daadwerkelijk.
Vergelijk jouw reis met jouw persoonlijke doel
Stel je vertrekt vanaf huis Uden naar Toscane. De route wordt weergegeven op jouw navigatie. Het systeem laat zien dat je 14 uur en 18 minuten erover doet om in Toscane te komen. Je telt hier de nodige pauzes bij op en de overnachting. Alles bij elkaar opgeteld kom je rond 13:00 uur aan in Toscane. Vol goede moed ga je op reis met jouw gezin. Voor de eerste pitstop heb je broodjes en drinken mee om onderweg te picknicken. In Duitsland word er aan de weg gewerkt. Dit is vervelend maar je volgt de omleiding, want op die manier zal je jouw bestemming toch bereiken. Het zal misschien wat langer duren door de file die is ontstaan maar dit neem je voor lief. Het is tenslotte vakantie.
Iedere twee uur stop je even om de benen te strekken. Misschien een bezoek aan het toilet en tijd voor een kop koffie en iets te eten. Je vervolgt je weg en komt langs weg werkzaamheden. Helaas weer file. Dit is even balen maar je blijft rustig en vervolgt je weg. De kinderen hebben speelgoed en afleiding genoeg. Jij concentreert je op het verkeer en rijdt weer lekker verder na de file.
De gedachten aan de vakantie maakt alles weer goed. Dit zorgt ervoor dat je stemming goed blijft ondanks het oponthoud wat je hebt gehad. Bij het hotel aangekomen voor de overnachting zijn de kinderen lekker uitgelaten. Vol van energie van de hele dag stil zitten vliegen ze elkaar in de haren. Ook dat nog denk je. Je spreekt ze streng maar rechtvaardig toe. Weliswaar twee uur later dan gepland maar je bent er. De tegenslagen van de reis en de ruzie van de kids zijn snel vergeten, want morgen zit je heerlijk op terrasje in Toscane. Wat een fijn vooruitzicht is dat.
Met frisse moed
De volgende ochtend wordt je goed uitgerust wakker. Jullie vertrekken vroeg om lekker bijtijds in Toscane aan te komen. Nog een kleine 500 km te gaan. Als het een beetje meezit zijn jullie rond het middaguur op plaats van bestemming. Eerst nog een keer tanken zodat je alleen nog een keer hoeft te stoppen voor rustpauze. In opperbeste stemming gaan jullie de zon tegemoet.
Met nog een 150 km op de teller te gaan begint de auto wat te slingeren. De eerstvolgende vluchthaven zet je de auto aan de kant. F*ck lekke band. Dit houd in dat heel de auto leeg moet, want onderin de kofferbak ligt het reservewiel. Er zit niks anders op. Eerst veiligheidshesjes aan. Kinderen goed veilig in de berm en samen met je partner haal je de auto leeg. Anderhalf uur later kan je jouw weg weer vervolgen. Om 15:00 uur komen jullie aan bij het appartement. Eindelijk de vakantie kan nu echt beginnen.
Maar hoe zou jouw reis eruit zien als je bij iedere tegenslag zou zijn omgekeerd naar huis? Of bij een omleiding ervoor zou kiezen om te keren naar huis terug. Dan zou je twee weken later nog niet op plaats van bestemming zijn aangekomen. Terwijl het van binnen blijft kriebelen waag je een nieuwe poging naar Toscane. Misschien met een ander vervoersmiddel maar je geeft niet op. Dit heb je ervoor over omdat het aantrekkelijk genoeg is om aan de reis te beginnen. Wat maakt nu dat je voor jouw vakantiebestemming wel het geduld op kan brengen om je reis te vervolgen en niet als het gaat om te worden wie je wilt zijn? Ik ben heel benieuwd wat voor jou het verschil maakt?